Πολλοί λένε ότι οι συνθήκες που θα κρατήσουν στην χώρα μας θα είναι ανάλογες της κατοχής, βεβαία εμείς θα την λέμε μεσοπροθεσμιακή. Οι Έλληνες θα αναγκαστούν να μάθουν τις γαστριμαργικές συνήθεις των παππούδων και γιαγιάδων που δεν έχουν ξεχάσει πώς να φτιάχνουν μπομπότα, κουραμάνα, ρόκα βραστή, χόρτα ανάλαδα και αντί για καφέ καβούρδιζαν ρεβίθια. Μέσω λοιπόν αυτού του μπλογκ δίνω από τα βάθη της καρδιάς μου την συνταγή για να φτιάξετε το σκατό σας παξιμάδι.
Όχι όμως μια απλή συνταγή άλλα μια σύγχρονη που κάθε ένας από εσάς μπορεί να φτιάχνει για να τρώει στο καθημερινό τραπέζι, αλλά και να τρατάρει και τους μουσαφιρέους.
Τα παλιά τα χρόνια το σκατό το άφηναν να ξεραθεί στον ήλιο, αλλά υπάρχει πλέον κίνδυνος να μολυνθεί από τις μύγες.
Αφού προσεχτικά κάνουμε την ανάγκη μας σε ένα στρογγυλό ταψί ή πυρέξ , τοποθετούμε ένα πανί από πάνω και το αφήνουμε στο παράθυρο για περίπου μισή ώρα για να φύγει η πρώτη μυρωδιά. Μετά τοποθετούμε το ταψί σε προθερμασμένο φούρνο στους 120 βαθμούς για περίπου 10 με 12 λεπτά κοιτάζοντας το να μην μαυρίσει απέξω αλλά να κρατήσει το καβουρδισμένο χρώμα.
Μετά τα αφήνουμε να κρυώσουν και είναι έτοιμα για σερβίρισμα. Θα ανακαλύψετε στην πρώτη μπουκιά ότι απέξω θα είναι τραγανιστό και μέσα ζουμερό. Μπορείτε να τα αφήσετε λίγο παραπάνω στον φούρνο αν τα θέλετε ξεροψημένα και μπισκοτέ.
Μπορείτε να τα φάτε σκέτα ή να τα πασπαλίσετε με ζάχαρη άχνη ή με καρύδια.
Επίσης ιδανικός συνδυασμός είναι και με σιρόπι φράουλας, αν δεν βρείτε φρέσκιες, όποτε όταν σας ρωτήσει το παιδί σας, μαμά τι φαγητό έχουμε? θα του λέτε σκατά με φράουλες και θα κυριολεκτείτε.
Καλή σας όρεξη
Αύριο με καινούρια συνταγή σε περίπτωση που το σκατό δεν βγει σφιχτό αλλά μελάτο για «σούπα τσιριπιπι»
Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011
O Μανώλης και η Μαίρη στον ύπνο μου
Χθες βράδυ είχα ένα περίεργο όνειρο, αν και πολλές φορές τα περίεργα μου όνειρα οφείλονται στην κατανάλωση αλκοόλ, αυτή την φορά το αλκοόλ το είχα αποφύγει και να σου λοιπόν στον ύπνο μου ο Μανώλης Χιώτης και η Μαίρη Λίντα.
Καθόμασταν έξω σε ένα παλιό καφενείο και τα λέγαμε. Ο Μανώλης ήταν πιο κλειστός και δεν μίλαγε πολύ και του έλεγα συνέχεια το πόσο η μουσική του επηρέασε άλλες μουσικές και πόσο πρωτοποριακός ήταν για την ελληνική μουσική. Η Μαίρη ήταν πιο διαχυτική και μιλούσε συνέχεια και εκ μέρους του Μανώλη. Μου φάνηκαν και οι δύο πολύ συμπαθητικοί.
Ετικέτες
Classic sounds,
crazy dreams,
Retro
Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011
Songs of Blue
Μια μέρα στο μετρό, σε μια διαφήμιση, διάβασα αυτό "Θεέ μου πόσο μπλε ξόδεψες για να μην σε βλέπουμε" του οδυσσέα Ελύτη και σκέφτηκα πόσα τραγούδια έχουν ξοδεφτεί για αυτό το χρώμα. Βρήκα τα πιο αγαπημένα για ουρανους, θάλασσες, αγγέλους,πουλιά, μάτια, σκιές, πόλεις και όπλα. ξέχασα αστέρια, διαμάντια, ξενοδοχεία, άλλα μάτια. Αλλά και πόσο μπλέ να βάλεις σε μία ωρα?
Almost Blue - Elvis Costello
A new shade of Blue - The Bobby Fuller Four
Blue Birds over the Mountain - Richie Vallens
A new shade of Blue - The Bobby Fuller Four
Blue Birds over the Mountain - Richie Vallens
True Blue - Dirty Beaches
Blue Angel - Roy Orbinson
Baby Blue - Martina Topley Bird
Le Blue Beat - Myrian Martin
Mr. Blue - John Phillips
Union City Blue - Blondie
The Bluest in Texas - Nina Persson & Nathan Larson
Blue Skies - Noah & the Whale
Blue Veins - The Raconteurs
Sad shades of Blue - Geater Davies
A sweet little bullet from a pretty blue gun - Tom Waits
Deep Blue Sea - Grizzly Bear
Pale Blue eyes - Velvet Underground
Blue - Joni Mitchel
Blue Angel - Roy Orbinson
Baby Blue - Martina Topley Bird
Le Blue Beat - Myrian Martin
Mr. Blue - John Phillips
Union City Blue - Blondie
The Bluest in Texas - Nina Persson & Nathan Larson
Blue Skies - Noah & the Whale
Blue Veins - The Raconteurs
Sad shades of Blue - Geater Davies
A sweet little bullet from a pretty blue gun - Tom Waits
Deep Blue Sea - Grizzly Bear
Pale Blue eyes - Velvet Underground
Blue - Joni Mitchel
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)